Funderingen
Funderingen
De fundering(ook wel fundament genoemd) is het deel van een gebouw(of constructie) dat ervoor zorgt dat uitgeoefende krachten – zoals het eigen gewicht, winddruk, sneeuw etc. – worden overgedragen aan de draagkrachtige ondergrond. Er zijn diverse soorten funderingen, een en ander is sterk afhankelijk van het gebouw en de samenstelling/ draagkracht van de ondergrond.
Paalfunderingen
Wanneer de grond waarop een gebouw geplaatst moet gaan worden niet draagkrachtig genoeg is zal meestal een fundering met hei-palen toegepast gaan worden. Heipalen brengen het gewicht van de bovenliggende constructie naar dieper gelegen zandlagen die wel stabiel en stevig genoeg zijn. Heipalen kunnen ook draagkracht ontlenen aan het ‘plakken’ aan de bodemlagen waar de paal doorheen is geleid.
De methodes voor het aanbrengen van de heipalen zijn zeer divers en afhankelijk van de situatie ter plaatse. Zo is het o.a. mogelijk trillingsarm te heien om beschadigingen aan gebouwen te voorkomen. De hedendaagse paalfundering zal voornamelijk worden gemaakt van gewapend of voorgespannen beton. Vroeger bestonden de paalfunderingen voornamelijk uit houten palen (vuren grenen). Zo is het Paleis op de Dam gefundeerd(in het jaar 1665) op een kleine 14.000 houten palen. Ook het centraal station in Amsterdam heeft zijn fundament te danken aan de houten palen.
In veruit de meeste landen worden houten palen niet meer gebruikt. De houten paal is beperkt in het dragen van grote lasten en moet tot onder de grondwaterspiegel worden geheid om rotting te voorkomen.
Amsterdam Palen
Veel panden in Amsterdam hebben de zogenoemde Amsterdamse houten paalfunderingen.
Dit is een type fundering die veel werd toegepast tussen 1860 en 1925.
Opbouw:
Een dubbele rij houten palen.
De kesp; een balk op zijn platte kant, bovenop de dubbele rij houten palen en loodrecht op de bouwmuur.
Over de kespen ligt het langshout (het plaathout en het schuifhout) dat in de lengterichting onder het metselwerk van de muren ligt.
Het funderingsmetselwerk is meestal 33 centimeter (1,5 steens) dik. Het ideale ontwerp was eigenlijk 44 centimeter dik.
Er zijn ook funderingen met spaarbogen. Hierbij werd het metselwerk in de fundering uitgespaard door tussen de paalgroepen van vier palen een boog te metselen waarop de bouwmuur staat.
